سرخک چیست ؟

علائم سرخک

علائم سرخک حدود ۱۰ تا ۱۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود. علائم و نشانه های سرخک معمولاً شامل موارد زیر است:

تب

سرفه خشک

آبریزش بینی

گلو درد

چشم های ملتهب (ورم ملتحمه)

لکه های سفید ریز با مرکز سفید مایل به آبی روی یک پس زمینه قرمز که در داخل دهان و روی لایه داخلی گونه وجود دارد – که به آنها لکه های کوپلیک نیز می گویند.

نوعی بثورات پوستی که از لکه های بزرگ و مسطح تشکیل شده که اغلب روی یکدیگر می افتند

این عفونت مراحلی دارد که در یک دوره دو تا سه هفته به ترتیب اتفاق می افتند.

عفونت و دوره نهفتگی: برای ۱۰ تا ۱۴ روز اول بعد از آلوده شدن، ویروس سرخک به صورت نهفته می ماند. در این مدت هیچ نشانه و علائمی از سرخک ندارید.

علائم و نشانه های غیر اختصاصی: سرخک معمولاً با تب خفیف تا متوسط آغاز می شود که اغلب با سرفه مداوم، آبریزش بینی، چشم های ملتهب (ورم ملتحمه) و گلودرد همراه است. این بیماری نسبتاً خفیف ممکن است دو یا سه روز طول بکشد.

بیماری حاد و بثورات: بثورات از نقاط قرمز کوچکی تشکیل شده اند که برخی از آنها کمی ورم دارند. لکه ها و برآمدگی ها بسیار نزدیک به هم و به شکل خوشه ای قرار دارند و به پوست ظاهری لکه دار می دهند. این لکه ها ابتدا در صورت ظاهر می شوند.

طی چند روز آینده بثورات به ناحیه بازوها و تنه می ریزند، سپس روی ران، ساق و روی پا ظاهر می شوند. در همین زمان تب به شدت بالا می رود و اغلب به اندازه (۴۰ تا ۴۱ درجه سانتیگراد) می رسد. بثورات پوستی سرخک به آرامی فروکش می کند و ابتدا از صورت و در انتها از ران ها و پا محو می‌شود.

دوره واگیر: فرد مبتلا به سرخک می تواند حدود هشت روز ویروس را به دیگران منتقل کند، که چهار روز قبل از ظاهر شدن بثورات شروع شده و ۴ روز پس از ایجاد بثورات خاتمه می یابد.